بررسی شیوع درماتیت آتوپیک و برخی عوامل خطرساز آن در کودکان ۲ تا ۵ ساله مهدکودک های شهر بیرجند ۱۳۸۷

زمینه و هدف: درماتیت آتوپیک یک بیماری التهابی مزمن پوست می باشد که در چند دهه اخیر شیوع چشمگیری یافته است. در ایجاد این بیماری مولتی فاکتوریال، علاوه بر عوامل ژنتیک، عوامل محیطی متعددی را دخیل دانسته اند. نظر به اینکه، بیماری اغلب در کودکان دیده می شود، این تحقیق با هدف تعیین شیوع درماتیت آتوپیک و برخی عوامل خطرساز آن، در کودکان 2-5 ساله مهد کودک های شهر بیرجند طراحی گردید. روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی، کلیه کودکان 2-5 ساله مهدکودک های شهر بیرجند، توسط پزشک عمومی با استفاده از معیارهای استاندارد هانفین و راجکا معاینه شدند. پس از شناسایی کودکان مبتلا، جهت مقایسه عوامل خطرساز بیماری، 100 کودک غیر مبتلا از همان مهد کودک، به طور تصادفی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن تأیید شده بود، در اختیار والدین کودکان قرار گرفت. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار آماری spss (ویرایش 15) و آزمون های مجذور کای، تی تست و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شیوع درماتیت آتوپیک 3/14% بود. 8/15 % دختر و 6/15% بیشتر از 4 سال سن داشتند. میانگین سن شروع تغذیه با شیرگاو و تخم مرغ، در کودکان مبتلا کمتر از گروه شاهد بود ( به ترتیب 04/0p=، 03/0p=). استعمال سیگار و نگهداری حیوان خانگی در محیط زندگی کودک، از عوامل افزایش شانس ابتلا به درماتیت بودند (به ترتیب 41/11-13/1ci= 95% و 58/3=or، 62/9-17/1ci= 95% و 35/3=or). نتیجه گیری: نظر به شیوع درماتیت آتوپیک، نقش عوامل خطرساز شامل: شروع زودهنگام تغذیه کمکی به خصوص با شیر گاو و تخم مرغ و نیز استعمال سیگار و نگهداری حیوان خانگی در محیط زندگی، از اهمیت زیادی برخوردار است.